twee vesten en wat borduurwerk

Na een wekenlange lethargische houding,

er kwam gewoon niets anders uit mijn handen 

dan vierkante gebreide lapjes voor mijn lappendeken,

voel ik tegenwoordig weer meer en meer ruimte om te handwerken.
Oftewel... ik ben weer lekker bezig en kan zo heerlijk de gedachten verzetten.
Eerst haakte ik het comfy vest met het patroon van Annelies Baes

Ik houd enorm van vesten, zowel in de zomer als in de winter,
en zou er ook graag nog eens eentje breien, maar daar peins ik nog over,
want het moet niet te moeilijk zijn, omdat ik anders halverwege afhaak
(ik ken mezelf).

Ik loop graag in kringloopwinkels en aas dan steevast op wollen kleding,
vaak voor een paar euro te koop en een uitdaging om het mij daarna eigen te maken.
Zo kocht ik laatst een beige wollen herenvest dat ik gister
in een wip achter de naaimachine van kortere mouwen had voorzien.

Ook lag er al maanden een wollen omslagvestje op mijn bureau,
dat in de winkel leuk leek, maar in de praktijk niet mooi zat.
Peins, peins wat ermee te doen.
Tot ik mij voor de zoveelste keer verlekkerde aan de foto's
van de onnavolgbare Dottie Angel.

Ik houd van haar stijl, de kleuren die ze gebruikt,
maar vooral van de manier waarop ze kleding mooier maakt dan het al is.
Ik liet mij inspireren en zette mij met het vestje aan het werk.
Eerst bouwde ik het om tot een giletje

en daarna luisterde ik het op met een wooly tattoo à la Dottie Angel.

Ik borduurde met stopwol, waar ik een grote voorraad van heb,
en waar ik nu eindelijk een fijne bestemming voor heb gevonden ;-),
want oh wat is dat verslavend, ik speur al naar het volgende project om te verfraaien!